Het kasteel van Abée, met zijn brede slotgrachten in een dal tussen zacht glooiende heuvels, werd in de 14de eeuw beschouwd als een van de welvarendste in de Luikse regio. Het was toen eigendom van de familie Hemricourt.
Het ging in de 15de eeuw over in de handen van de familie Blehen en werd in 1565 geërfd door Hendrik van Eynatten, wiens afstammelingen te Abée bleven tot het jaar 1758. Aan deze familie heeft het kasteel zijn huidig voorkomen te danken.
Het bovenste deel van de donjon werd afgebroken en door een octogonale torenspits met een leiendak vervangen. Bovendien werd er een indrukwekkend woongedeelte in zandsteen bijgebouwd en boven de hoge kelders werd een stevige vierkante toren opgetrokken. De bijbehorende boerderij werd na een verwoestende brand herbouwd in 1828. Tot de Franse revolutie zetelde te Abée een hoger gerechtshof, vanwaar men in beroep kon gaan bij de schepenen van Luik.